یاد بگرید چگونه یاد بگیرید!

این نوشته به من تعلق نداره اما خواندش را توصیه می کنم.

۱.وقتی یه کاری که دوس نداریم انجامش بدیم یا به هر دلیلی سخته برامون، یه حس ناراحتی‌ عصبی‌ای (مثل درد فیزیکی) بهمون دست میده. اما محققان فهمیدن با شروع کار اون حس کم‌کم از بین میره. پس برای غلبه بر به تعویق انداختن کارها، فقط کافیه از اون مرحله اولیه دردناک عبور کنیم.

۲. خواب برای یادگیری خیلی مهمه. خوابیدن کمک میکنه مسائلی که باهاشون به مشکل خوردیم رو حل کنیم یا چیزهای جدید رو راحتتر یاد بگیریم. وقتی میخوابیم سلول‌های مغز جمع میشن و اجازه میدن مواد مضری که در طول بیداری انباشته شده پاکسازی بشن.

۳. مغز دو حالت داره: متمرکز و آزاد (یا همون دیفیوزد). در حالت متمرکز مغز از ساختارهایی که قبلا یاد گرفته برای حل کرده مسائل نسبتا آشنا استفاده میکنه. تو این حالت میتونید یه روش رو قدم به قدم دنبال کنید. در حالت آزاد مغز، مثل وقتی که وسط کار حواستون پرت میشه شروع به رویاپردازی میکنین، مغز دیگه روی یک موضوع مشخص تمرکز نداره. این حالت وقتیه که مغز شما فرصت پیدا میکنه چیزای جدیدی که یاد گرفته رو پروسس کنه. تو این حالته که ارتباطات جدید نورونی ایجاد میشه، ایده‌های جدید به ذهنمون میرسه و مسائلی که توشون گیر کرده بودیم رو حل میکنیم! پس اگه تو پیدا کردن راه حل یه مشکل گیر کردین شاید راهش این باشه که ذهنتون رو آزاد بزارین. مثلا برین ورزش کنین یا دوش بگیرین یا ظرف بشورین!

۴. برای اینکه چیزی رو به خاطر بسپرین، به جای تکرار مداوم اون در یک زمان کوتاه، اون رو در بازه‌های زمانی بلندتری مثلا چند روز یا چند هفته تکرار کنید. وقتی چیزی رو یاد میگیرین ارتباطات نورونی ایجاد شده ضعیف هستن و بعد مدتی اگر از اون ارتباط استفاده نشه، از بین میره تمرین و تکرار یادگیری رو ماندگار میکنن. همچنین خوابیدن بین جلسات یادگیری، توانایی یادگیری رو بالا میبره.

۵. اثر آینستلو: وقتی یه شیوه یا مسیر رو یاد گرفتیم و به استفاده کردن ازش عادت کردیم، این عادت مانع خلاقیت ما و پیدا کردن راه‌های جدید میشه. مثلا فرض کنید همیشه تو زندگی از پله استفاده کرده باشین و هیچوقت آسانسور ندیده باشین، میرسین به یه ساختمونی و عجله دارین و باید برین طبقه بیستم. شما پله‌ها رو میبینین و با تمام توان شروع به بالا رفتن میکنید ولی شاید اگر صبر میکردین و یکم به اطرافتون توجه میکردین متوجه پدیده آسانسور میشدین که راحتتر و سریعتر شما رو به مقصد میرسوند. راه اجتناب از افتادن به دام آینستلو، باز نگه داشتن فکر روی ایده‌های جدید، مطالعه و تجربه کردنه.

۶. دو نوع شیوه تمرین کردن برای یادگیری هست. یکیش متوالی (Blocking) که شما روی یک موضوع یا یه فصل از یه کتاب تمرکز میکنید و تمام جزئیات و مسائل اون رو یاد میگیرین و بعد میرین سراغ موضوع بعدی. شیوه دوم تمرین متناوب (Interleaving) هست که شما یادگیری موضوعات مختلف رو با هم ترکیب می کنید. مثلا بعد خوندن یه بخش از فصل اول و حل چند تا مسئله میرید سراغ فصل دوم که موضوع متفاوتی داره. این شیوه تمرین با وجود اینکه دشوارتر به نظر میرسه، اما موثرتره و باعث یادگیری عمیق‌تر میشه. این شیوه برای موضوعاتی مثل ریاضیات و ورزش کارآمدتر هست.

۷. دو تا کار که کمک میکنن نورون‌هاتون رشد کنن و از بین نرن: فعالیت بدنی و تجربیات جدید. ورزش کردن بهتر از هر دارویی به شما کمک میکنه بهتر یاد بگیرید. نورون‌های جدید پیوسته تو هیپوکمپس در حالت ایجاد هستند ولی اگر به صورت درست ازشون استفاده نشه، ازی بین میرن. ورزش جلوی مرگ این نورون‌ها رو میگیره. همچنین قرار گرفتن در معرض تجربیات جدید، ایده‌ها و محیط‌های جدید به رشد و بقای نورون‌های مغز کمک میکنه. حتی استفاده کردن از یه مسیر جدید برای رسیدن به محل کارتون میتونه یه تجربه جدید برای مغزتون باشه.

۸. یه عنصر اساسی تو یادگیری تِسته. به جای چند بار خوندن یه موضوع یا خلاصه‌نویسی یا بازنویسی به زبان خودتون با رسم شکل و غیره، بهتره یه بار از خودتون تست بگیرین.

این نوشته از رشته توییت های زیر برداشت شده است: